Afgelopen week ben ik met Zencetrum nijmegen op retraite geweest. Een Zenboeddhistische stilteretraite met thema flierefluiten. Het flierefluiten krijgt dan toch een andere lading.
Mediteren, 6 uur mediteren per dag, 5 dagen lang. Is niet hetzelfde als niets doen. Het is meer NIET-DOEN. Doen door niet te doen.
Geen social media of radio of tv, geen oogcontact met andere deelnemers. Niet bewegen, alleen maar zitten . Niet praten, maar zwijgen en luisteren naar wat er in jezelf gebeurt.
Ik kan je zeggen: dat valt niet mee!!! Alleen al dat stil zitten is moeilijk. Alles gaat pijn doen! Je wordt je bewust van lichaamsonderdelen waarvan je niet wist dat je had!
En dan stil zijn… dat is toch echt wat anders dan niet praten. Je ego, je gedachten, je overtuigingen, je emoties. Ze vinden er allemaal wat van. Bij voorkeur allemaal tegelijk. Zeker de eerste dagen is dat een kakofonie van jewelste!
Maar als de pijn in je lijf voorbij gaat en je tot rust komt, ontstaat er stilte en tegelijkertijd ook verbondenheid met mensen om je heen. En vooral een intense verbondenheid met jezelf met onverwachte inzichten.
Ik heb een blijvend stukje rust en stilte in mezelf gevonden. Wat een mooie ervaring!
