Soms raak ik bij een coachingsessie iets waar mijn cliΓ«nt teveel van schrikt of niet wil voelen of aangaan. Dan ontstaat er weerstand. Maar weerstand biedt zoveel mogelijkheden. Ik kan met weerstand omgaan, maar soms zjn we te dicht in de buurt van iets wat te moeilijk is voor de deelnemer en dan komen we helaas niet verder.
Dat komt omdat ik werk met iets wat niet zichtbaar is maar wΓ©l van grote invloed is op het gedrag van mensen.
Ik gebruik graag de metafoor van de IJsberg om het uit te leggen. Waarbij de zichtbare ijsberg staat de normen gedrag. De onzichtbare onderkant van de IJjsberg staat voor alles wat mensen beweegt maar niet zichtbaar is en wel bepalend voor hun gedrag. Zoals bijv. waarden en emoties. Ik werk vooral met die onderkant van de IJsberg.
Emoties en gevoelens kunnen overweldigend zijn, vooral als je de kernwaarden van iemand raakt met je vragen.
Vaak gebeuren er mooie dingen als cliΓ«nten inzicht krijgen in wat de oorzaak van hun gedrag. En door dat inzicht gaan ze zich al anders gedragen met een positief effect op andere mensen. Maar soms lukt dat nietβ¦
We kennen allemaal het verhaal van de Titanc, die zonk omdat men de onderkant van de ijsberg niet zag en alleen naar de bovenkant bleef kijken. Β Dat gebeurt af en toe ook met een cliΓ«nt. Hij of zij blijft doen wat hij altijd gedaan heeft en blijft boven in de ijsberg, omdat hij niet onder water durft te kijken.
Dan zie ik dat de client het Orkestje van de Titanic wordt. Het orkestje dat door bleef spelen omdat ze niet wisten wat ze anders konden doen. En dat bleef doen vanuit de goede intentie om troost te bieden. Maar de boot bleef zinken. En de orkestleden verdronken zelf ook. Hoe anders zou de situatie geworden zijn als het orkest reddingsvesten waren gaan uitdelen?
Als de cliΓ«nt het orkestje is geworden is dat voor mij als coach is even slikken. Maar het is wat het is. De cliΓ«nt is er nog niet aan toe om de stap te maken. En blijft liever doen wat bekend is. Maar ik hoop dat het zaadje toch gepland is.
ππ¨π¦π¬ π’π¬ πππ§ ππ₯π’Γ«π§π π§ππ ππ₯π¬ ‘π‘ππ π¨π«π€ππ¬ππ£π π―ππ§ ππ ππ’πππ§π’π’
