‘ Hoe was het?’ vraag ik haar. Karin was, net als ik, naar het concert van Danny Vera geweest. Een concert waarvan ik enorm genoten had. Ik was zeer benieuwd hoe zij het ervaren had. Het was voor Karin nl. voor het eerst sinds maanden dat ze iets voor haar zelf ging doen. Een stap die we in het ‘Als helpen niet helpt’-traject nauwkeurig hadden voorbereid. ‘ik heb een topavond gehad! Geen seconde aan thuis gedacht!’, ze straalt helemaal. ‘dit ga ik vaker doen want ik heb dit verdiend!’
Karin heeft een zoon die sinds corona een depressie en angststoornis heeft. Haar hele leven draait om hem: Hem elke dag uit zijn bed sleuren, kookt zijn lievelingskostje, probeert ervoor te zorgen dat zijn angsten niet opspelen, brengt hem naar de therapeut. Kortom ze helpt hem waar ze kan. Maar ze heeft ook ontdekt dat haar ‘helpen’ er niet voor zorgt dat hij beter wordt.
Daarom kwam ze bij mij voor een coachingstraject. In het traject ontdekte ze welk spel de depressie en angsten spelen en wat haar rol daarin is. Ze weet dat ze moet reageren vanuit haar rust en duideijke grenzen moet stellen. En nu was ze toe aan de volgende stap: je aan je eigen afspraak houden en loslaten.
Karin was toe aan tijd voor zichzelf en wilde heel graag naar het concert van Danny Vera. Zijn liedje Rollercoaster is haar steun in deze moeilijke situatie. Maar het was wel lastig om haar zoon alleen thuis te laten. Wat als…?
Daarom had ze een stappenplan gemaakt hoe ze dit ging aanpakken: ze vertelde haar zoon dat ze naar een concert ging en ze maakten de afspraak dat als er wat zou zijn hij contact op zou nemen met zijn vader.
De eerste stap was een kaartje kopen, de tweede was daadwerkelijk gaan. Bijna was ze niet gegaan (‘wat als…’) maar haar zoon gaf haar het laatste zetje door haar veel plezier te wensen. En omdat ze geleerd had om zich aan haar eigen afspraak te houden, stapte ze in de auto met haar vriendin en reed naar Amsterdam. Ze had een topavond.
‘Ik heb altijd heel veel steun gehad aan het liedje Rollercoaster en heb ook flink staan huilen toen Danny Vera het zong tijdens het concert. Maar dit keer waren het geen tranen van verdriet en uitzichtloosheid. Dit keer was een het een liedje van hoop en liefde!’ . En als ze dit zegt schieten zowel bij haar als bij mij de tranen in de ogen.
