ALS JE OUDE MANIER VAN MOEDEREN NIET MEER HELPT

Je moet zijn moeder zijn, zeiden ze tegen me. Dat ben ik toch? Dat doe ik toch? Moeder zijn is houden van je kind. Zorgen voor je kind. Ik ben een zorgende moeder. Al bijna 23 jaar.  Maar hoe ben je moeder, als je kind ernstige psychische klachten heeft? Dan werkt je oude manier van zorgen opeens niet meer. En wat dan?

Toen mijn kinderen klein waren, regelde ik van alles voor ze. Bracht ze naar sportlessen, verjaardagsfeestjes, ging mee naar het consultatiebureau en later de schoolarts, heb lang de broodtrommeltjes klaar gemaakt, zorgde tijdens de tienerjaren ervoor dat ze op tijd uit bed kwamen en deed een poging om hun huiswerk te laten maken. Maar ik zorgde er ook voor dat ze extra uitdaging kregen op school en een weerbaarheidstraining toen eentje gepest werd. Misschien deed ik wel teveel of juist niet. Maar het was belangrijk voor me dat het goed met ze ging. Dat geldt toch voor elke moeder. Toch?

Eén kind maakte zich zelf los van mij. Zocht zijn eigen ruimte op en gaf het aan als hij zelf een stapje verder kon in zijn eigen verantwoordelijkheid. Het andere kind vond het allemaal wel makkelijk dat het geregeld werd, gaf geen grenzen aan.

En dat kind kreeg, als jongvolwassene, een ernstige depressie. En zijn behandelaars zeiden dat ik in deze situatie zijn moeder moest zijn. Dat ik niet zijn coach mocht zijn, werd gauw duidelijk Maar wat het moederschap verder inhield, vertelden zijn behandelaars niet.

Moederkloek

En dus schoot ik in de modus van het moeder zijn zoals ik die kende. En een tikkeltje erger zelfs dan normaal. Ik werd een soort van ‘oermoederkloek’ die overal bovenop zat. Ik trommelde hem uit bed, dwong hem om te gaan wandelen. Een goed dagritme en beweging is toch goed voor depressieve mensen. Bracht hem naar zijn behandelaars, want ik durfde hem niet met de trein te laten gaan. Uit liefde voor mijn kind deed ik alles voor hem. Alleen handelde ik vanuit mijn eigen angst en gaf hem geen ruimte om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen proces. Erger nog, door mijn gedrag kreeg hij ook nog de verantwoordelijkheid over hoe ik me voelde. Niet echt fijn als je depressief bent.

Wat was wél de oplossing?

Liefdevol loslaten en je eigen ruimte innemen, zonder je kind te laten vallen. Dat was zeker niet eenvoudig. Met vallen en opstaan en met hulp van  mijn coach @Theavanbodegraven, kreeg ik inzicht in het proces en wat mijn rol was in (het herstel van) de depressie van mijn kind. Het lukte het me om mijn eigen gedrag te veranderen. En daardoor veranderde er ook iets bij mijn kind. Hij ging zijn eigen proces in en daardoor ging het steeds beter met hem. En ook met mij!

Er zijn veel ouders en andere naasten van mensen met psychische klachten die merken dat hun manier van zorgen en helpen, niet helpt bij het herstel van hun dierbare.  Misschien ben jij zo’n iemand of ken je zo’n iemand.

Wil jij het anders doen? Maar weet je niet hoe?

In de online training ‘Als helpen niet helpt’ geef ik je inzicht in wat er gebeurt tussen jou en je kind. Met dit inzicht kan je je eigen gedrag veranderen en je ruimte in gaan nemen. Je leert je kind liefdevol los te laten, zonder hem of haar te laten vallen. Je krijgt zelf meer rust en ontspanning, en als bonus wordt de situatie thuis ook beter!

Neem contact met me op
Scan de code