‘Je gaat wat? Dat zou ik niet kunnen!’ Eigenlijk krijg ik altijd dezelfde verbaasde reactie als ik vertel dat ik vijf dagen naar een sesshin, stilte retraite, ga. En dat begrijp ik. Mensen kennen mij als een druk, open en gezellig persoon. Altijd bezig en altijd in beweging. Het is dan ook lastig om mij stil zittend en zwijgend voor te stellen. En dat vijf dagen lang!
Maar toch ga ik het vanaf morgen weer doen. Zoals ik al vier jaar, elk jaar in de zomer doe: Vijf dagen zenmeditatie in volledige stilte. Zowel stil zitten, niet praten en stil zijn. Zo min mogelijk contact met de andere deelnemers en het liefst ook niet met de buitenwereld.
Dat is elk jaar een uitdaging. Vooral het stil zijn. Dat is best moeilijk als je in het gezelschap bent van ‘me, myself and I ‘ . Deze dames, soms ook in mannelijke vorm, hebben tijdens die stilte best wel veel te vertellen. Sterker nog, ze zijn meestal niet echt stil als ik rustig om mijn meditatiekussen zit. Soms is het heel gezellig en kom ik op allerlei leuke ideeën.
Maar soms zijn ‘Me, myself and I ‘ helemaal geen leuk gezelschap.
Vorig jaar schrok ik ook best van ze. Toen waren ze boos. Heel erg boos! Tot op de dag van vandaag geen idee waar die boosheid vandaan kwam. Maar het was wel interessant om het eens van een afstandje te bekijken maar ook van heel dichtbij te doorvoelen. Best een interessante emotie, die boosheid. Ik kwam tot de conclusie dat die boosheid niet echt van mij was en dat ik, hem tijdens de retraite al, weer kon opbergen in het kastje waar hij vandaan kwam om hem op een later tijdstip nog eens te bestuderen of te gebruiken als het nodig is.
Maar ‘Me, myself and I’ zijn vooral een goed gezelschap met veel liefde en wijsheid. En ze verdienen het om vijf dagen per jaar alle aandacht te krijgen, zich gekoesterd en gewaardeerd te te voelen.
Ik ben benieuwd wat ‘Me, myself and I’ dit jaar te vertellen hebben. Of misschien zijn ze dit jaar een keertje stil…
#retraite #sesshin #stilzijn #meditatie #vitaal #stil #rust #zen #zenmeditatie
